Jesień i prace w ogrodzie

Jesień i prace w ogrodzie

Autorem artykułu jest Tomasz Galicki

Jesień to czas na porządki w ogrodzie oraz przede wszystkim przygotowanie ogrodu do przetrwania zimy. To również pora na zabezpieczenie narządzi ogrodniczych, które koniecznie trzeba posmarować smarem albo specjalnym preparatem do konserwacji metalu.

Dlatego doświadczeni ogrodnicy chwalą sobie narzędzia ogrodnicze wykonane z tworzyw sztucznych. Są one odporne na korozję, zgniecenia i uderzenia. Narzędzia powinny być odpowiednio zabezpieczone przed wilgocią.

Jesienią należy oczyścić trawnik z liści, bowiem w przeciwnym razie może on zacząć gnić. Jeśli nie wykonamy tej czynności wiosną na murawie mogą pojawić się łyse placki. Trawnik warto również jesienią nawieźć wieloskładnikowymi nawozami mineralnymi albo kompostem. Trawnik kosimy po raz ostatni pod koniec miesiąca. Grabienie liści można usprawnić poprzez wykorzystanie odkurzacza ogrodowego. Z powodzeniem urządzenie to zastąpi grabie, szczotki czy miotły. Dmuchawa usunie liście oraz resztki trawy pozostałe po jej skoszeniu.

Jesienią przycina się także krzewy. Podcinania nie stosuje się u tych roślin, które kwitną na zeszłorocznych pędach. Usunięcie gałęzi usprawni rozdrabniacz. Jednak warto go nabyć tylko w takiej sytuacji, gdy tych odpadów jest naprawdę dużo. Miażdży on zdrewniałe i miękkie części roślin, dzięki czemu szybciej rozkładają się one i zamieniają w kompost.

Jesienne prace w ogrodzie to również odpowiednie zabezpieczenie zbiornika wodnego. Gdy oczko wodne ma więcej niż metr głębokości i nie osuszamy go na zimę rośliny spokojnie w nim przetrwają, ale tylko wtedy, gdy ich wszystkie części znajdują się pod wodą. Jeśli zostaną na powierzchni mogą przemarznąć oraz zgnić.

Rośliny, które mają zwiędłe fragmenty należy przyciąć. Na bieżąco, nie tylko jesienią, oczyszczać należy oczko wodne z liści, które do niego wpadły. Można umieścić specjalną siatkę, która ułatwi zbieranie liści. Trzeba również pamiętać o tym, że jesienią i zimą znacznie skraca się czas, w którym światło słoneczne dochodzi do roślin i zwierząt zamieszkujących w stawie. Usunąć więc trzeba z powierzchni oczka wszelkie pływające rzęsy czy rośliny zakorzenione w wodzie. Na zimę w stawie pozostawia się jedynie rośliny zimozielone. Dzięki roślinom przybrzeżnym, takim jak chociażby pałka wodna albo sit możliwa jest wymiana gazowa w zbiorniku, którego powierzchnia skuta jest lodem.

Zbiornik wodny należy oczyścić również z zanieczyszczeń, które powodują niedobór tlenu i wydzielanie się trujących gazów. Jest to zagrożenie dla ryb. Zanieczyszczenia usunąć można wraz z wodą dzięki zastosowaniu specjalnej pompy. Można je również usunąć za pomocą sita albo podbieraka.

Ryby dokarmia się tylko do momentu, gdy woda w stawie osiągnie temperaturę 8 st. C. Wówczas zapadają one w sen zimowy, a więc dokarmianie nie tylko pozbawione jest sensu, ale i wręcz może zaszkodzić rybom i zanieczyścić wodę. Jesienią wyłączyć należy wszelkie urządzenia pracujące pod wodą. Ostatnim momentem na wykonanie tych czynności są pierwsze przymrozki.

Oczywiście jesienią, zwłaszcza późną, należy odpowiednio zabezpieczyć również rośliny. Niektóre gatunki są przecież szczególnie wrażliwe na minusowe temperatury.

---

T.G.

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Jak poprawnie podlewać rośliny w ogrodzie?

Jak poprawnie podlewać rośliny w ogrodzie?

Autorem artykułu jest M&J

Pierwszym warunkiem dobrego podlewania jest to, by nigdy nie podlewać roślin zimna woda prosto z kranu. W przypadku gdy nie możemy zapewnić naszym roślinom w ogrodzie wody deszczowej wówczas musimy odstawić wiadra czy konewki z wodą na jakiś czas, by woda mogła się ogrzać.

Zazwyczaj rośliny powinniśmy podlewać wieczorem z wyjątkiem wczesnej wiosny czy jesieni, ze względu na to, że wtedy wieczory są jeszcze chłodne. Gdy podlewamy nasze rośliny wieczorem sprzyja to temu, że gleba tak szybko nie paruje dzięki czemu korzenie naszych roślin dłużej pozostają w wodzie i dłużej z niej korzystają.

Stosuje się w ogrodzie jak i na balkonach jedną ważną zasadę dotycząca podlewania między innymi nie należy podlewać często po troszeczku, ale należy zrobić tak, że po wsiąknięciu pierwszej warstwy wody, trzeba podlewać tak długo, aż woda wsiąknie głęboko.

Tylko w przypadku gleby z ogromną zawartością torfu jeśli raz wyschnie wówczas potrzebuje dużo czasu, żeby znowu nasiąknąć, nie można więc do tego dopuścić. Po za tym w przypadku podlewania nie ma do przestrzegania żadnych z góry narzuconych rygorystycznych reguł.

Podlewanie zależy przede wszystkim od: gleby, stanowiska, zagęszczenia, gatunku roślin czy tez pogody. W przypadku gorącego lata przerwy w podlewaniu powinny być nie co krótsze, natomiast w przypadku zachmurzenia trochę dłużej, nie mówiąc juz nic o deszczowej aurze.

W przypadku skrzynek balkonowych obsadzonych różnymi gatunkami roślin nie jest możliwe dostosowanie podlewania do indywidualnych potrzeb każdej z roślin, ale w przypadku roślin doniczkowych można je zaopatrywać w wodę według ich indywidualnych potrzeb.

Ogromna rolę w podlewaniu odgrywa również jakość stosowanej przez nas wody. Duża część roślin zwłaszcza południowych woli wodę deszczową a niżeli wodę zawierająca wapń pochodzącą prosto z kranu. Rośliny takie jak: krzewy cytrusowe, eukaliptusy, mirt czy kilka innych roślin mają reakcję alergiczne, zwłaszcza gdy zawartość wapnia w glebie przekroczy pewien punkt krytyczny, w przypadku gdy części innych roślin każda woda jest dobra, jeśli tylko jest jej wystarczająco dużo.

---

M&J

http://www.infooogrodnictwie.blogspot.com/

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Sadzimy rośliny

Sadzimy rośliny

Autorem artykułu jest M&J

Rozsady, które chcemy przeznaczyć do sadzenie powinny posiadać  mokra ziemię wokół korzeni i przed sadzeniem powinny być zabezpieczone folią. Gdy korzenie sadzonek są zbyt uschnięte powinniśmy je nawilżyć .

W przypadku drzew czy krzewów korzenie należy zanurzyć w wodzie, a w przypadku rozsad przeznaczonych do sadzenia w skrzynkach balkonowych powinniśmy je spryskać nie wielka ilością wody przy czym należy uważać by nie ubyło zbyt dużo ziemi z bryły.

Gdy kupujemy sadzonki zbyt wcześnie nie powinniśmy sadzić ich zbyt wcześnie, należy je przechować, aż do 15 maja i dopiero po tzw. "zimnych ogrodnikach" rozpoczynamy sadzenie ze względu na to, że zmiana pogody może spowodować zniszczenie naszych sadzonek.

W momencie gdy będziemy rozpoczynać sadzenie roślin musimy otwory odpływowe w skrzynkach balkonowych  zatkać  odłamkami glinianymi, co przeciwdziała zapychaniu się tych otworów oraz przerastaniu się korzeni roślin na powierzchnię. Gdy mamy do czynienia ze zbyt małymi skrzynkami lub bardzo płaskimi nie może stosować wówczas warstwy drenażowej ze względu na to, że pozostaje nam nie wiele miejsca na samą ziemię.

Natomiast jeśli chodzi o duże pojemniki bądź donice powinniśmy wówczas stosować warstwę drenażową, ze względu na to, że zapobiega ona gromadzeniu się zbyt dużej ilości wody.  W momencie gdy będziemy chcieli zwiększyć  stabilność naszego pojemnika zamiast glińca lub styropianu możemy użyć  trochę żwiru.

Gdy już przygotowujemy skrzynki do sadzenia naszych roślin i wypełniamy je ziemią musimy pamiętać by zostawić od góry odpowiednią ilość miejsca na podlewanie. Podłoże używane przez nasz do sadzenia kwiatów powinno być odpowiednio wilgotne, ale nie może być za mokra ani za sucha ponieważ wtedy wydłuży nam się trochę czas adaptacji tej rośliny.

W przypadku rozsad z bryłą ziemi umieszczamy je w podłożu w odpowiednio przygotowanym do sadzenia otworze. Jeśli chodzi o rośliny z samymi korzeniami sadzi się je podobnie zostawiając w  ziemi odpowiedni otwór tak aby korzenie się zmieściły i żeby się przy tym nie zawijały oraz nie były za bardzo ściśnięte.  Kupione przez nas sadzonki powinniśmy sadzić tak samo jak były posadzone u producenta naszych rozsad czyli na taką samą głębokość.

W przypadku roślin, które rozrastają się bardzo szeroko w skrzynce powinniśmy je sadzić w odstępach ok. 20 cm.  Natomiast jeśli chodzi o niewielkie rośliny letnie to powinniśmy je sadzić w odstępach ok. 10 - 15 cm.

Młodych roślin nie powinniśmy sadzić zbyt gęsto dlatego, że skrzynka będzie wyglądała zbyt pusto choć w przypadku roślin po okresie adaptacji zaczynają one się szybko rozrastać co powoduje zapełnienie tych pustych miejsc.

---

M&J http://www.infooogrodnictwie.blogspot.com/

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Informacje jaką niosą nam tzw. " rośliny wskaźnikowe"

Informacje jaką niosą nam tzw. " rośliny wskaźnikowe"

Autorem artykułu jest M&J

Nasze rośliny często mogą dostarczać nam dużo informacji o glebie , w której rosną ze względu na to, że każda z roślin może rozwijać się w specjalnych warunkach. Jednak trzeba zauważyć, że pojawienie się tylko sporadyczne każdych z tych roślin nie jest jednoznaczne.

Dopiero gdy zaczynają pojawiać się częściej wówczas wtedy możemy wyciągnąć na ten temat jakieś wnioski i spostrzeżenia.

Jeśli mamy w ogrodzie glebę  zasobną w piasek i rozluźnioną to wskazują na to takie rośliny jak: sosna, żarnowiec miotlasty, wrzos zwyczajny i dziewanna. W przypadku gleb gliniastych i ilastych oraz na zagęszczenie tej gleby możemy  spotkać w naszym ogrodzie takie rośliny jak: skrzyp polny, narecznica, samcza, gwiazdnica, przylaszczka, jaskier polny, miodunka i sity.

Gdy mamy do czynienia z glebami zawierającymi wapń to w tym przypadku w ogrodzie możemy spotkać następujące rośliny: chmiel, wawrzynek wilczełyko, cis, powojnik pnący, obuwnik, storczyk męski, wilczomlecz, gorczyca polna, pokrzyk wilcza jagoda, jasnota, sasanka.

Natomiast gdy mówimy o glebach, które nie zawierają wapnia to wówczas występują takie rośliny jak: mech torfowiec, kostrzewa owcza, wełnianka, szczaw, rzodkiew świrzepa, bażyna czarna, kolcosit europejski, borówka brusznica, borówka czarna, skrzyp.

Jeśli w naszym ogrodzie występują jednak gleby kwaśnie wówczas wskazują na to rośliny: borówka brusznica, borówka czarna oraz skrzyp. W przypadku gleb, które mają obojętny odczyn wówczas możemy spotkać takie rośliny jak: podbiał, rumianek pospolity, przytulia czepna.

Natomiast jeśli chodzi o zasadowy odczyn gleby to wówczas na niego wskazują następujące rośliny: przylaszczka i bodziszek łąkowy. Jeśli chodzi o niedobór azotu w glebie to wówczas w ogrodzie możemy spotkać takie rośliny jak: skrzyp, sity, wiosnówka pospolita, złocień polny, arnika, rumianek, drżączka, fiołek trójbarwny.

Gdy spotykamy w naszym ogrodzie gleby zasobne w azot możemy zaobserwować takie rośliny jak: pokrzywa, barszcz, jasnota biała, komosa biała, łoboda rozłożysta, mniszek pospolity, gwiazdnica pospolita oraz wiechlina.  W przypadku gdy w glebie znajduje się nadmiar wody wówczas możemy spotkać następujące rośliny: mech torfowiec, trzcina pospolita, wierzba, olsza, pełnik, rzeżucha łąkowa, knieć błotna.

Natomiast jeśli chodzi o niedobór wody w naszej glebie w ogrodzie wówczas na takie zjawisko wskazują: posłonek, pięciornik, przetacznik, ukwap, janowiec, dziewanna, krwiściąg mniejszy, przelot pospolity.

---

M&J http://www.infooogrodnictwie.blogspot.com/

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Czy chwasty można pokochać?

Czy chwasty można pokochać?

Autorem artykułu jest M&J

Wszyscy działkowcy zwalczają zaciekle wszystkie chwasty, jakie rosną na naszych grządkach, ponieważ chwasty zabierają warzywom i kwiatom składniki pokarmowe, wodę, utrudniają dostęp do słońca. Ale z drugiej  strony spełniają w naszych ogrodach ważną rolę.

Na przykład kto w swoim ogrodzie toleruje perz albo pokrzywę? Ogrodnicy traktują perz jako największego wroga na działkach i w ogródkach.  Perz jest bardzo uporczywym chwastem i w krótkim czasie może opanować całe grządki, ponieważ rozmnaża się wegetatywnie. Dobrze znosi susze, zacienienie i mróz, współżyje dobrze z grzybami, jest odporny na  udeptywanie. 

W wielu krajach  perz sieją na trawnikach,  ozdabiają  nim skarpy, zbocza i tereny piaszczyste. Wiele  ludzi traktuje swoje ogrody jako miejsce wypoczynku i zabawy, dlatego część ziemi obsiewa trawa. Trawnik jest  ozdobą  działki  i zarazem tworzy korzystny mikroklimat. Trawnik jest świetnym miejscem na którym bawią się dzieci. Do założenia trawnika najlepsze są różne odmiany traw wymieszane ze sobą i tutaj z pomocą przychodzi nam perz dzięki swoim wadom z warzywnej grządki-na trawniku okażą się zaletami.

Następnie trawnik trzeba  nawozić, pielęgnować i nawadniać. Perz jako trawa pastwiskowa  jest rośliną bogatą w składniki mineralne. Ma zastosowanie w lecznictwie. Służy do produkcji leków na przemianę materii oraz przygotowywania płukanek do włosów, które nadają włosom połysk wzmacniają je. Natomiast pokrzywa na działce jest wskaźnikiem dobrej gleby. Zwiększa ona odporność roślin na choroby.

Pokrzywę lubią pomidory, ponieważ chroni je przed chorobami. Pokrzywa służy jako środek do oprysku na mszyce i wiele na wiele innych owadów. Aby otrzymać środek do oprysku bierzemy pojemnik o pojemności 10 litrów, napełniamy go zieloną pokrzywą, a następnie zalewamy wodą, tak żeby były zakryte. Po 24 godzinach ciecz zlewamy  i używamy do opryskiwania roślin. Jeśli zachodzi  taka potrzeba  to powtarzamy ten zabieg kilkakrotnie. Pokrzywę i perz możemy wykorzystać właśnie do walki z różnymi szkodnikami, które są w naszych ogrodach.

---

M&J  http://www.infooogrodnictwie.blogspot.com/

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Balkon – kwiatowy ogród

Balkon – kwiatowy ogród

Autorem artykułu jest M&J

Pięknie  ukwiecony balkon to duża satysfakcja i radość dla jego właściciela także miejsce odpoczynku wśród przyrody szczególnie w dużych miastach. Dobrze urządzony balkon powinien stać się przedłużeniem  mieszkania.

Zaprojektowanie roślinności na konkretnym balkonie zależy od wielu czynników, a mianowicie od ilości miejsca jakie możemy przeznaczyć na zieleń, od wystawy naszego okna i przewidywanego nasłonecznienia roślinności, którą posadzimy i nasłonecznienia naszego mieszkania.

Okno wychodzące na balkon nie powinniśmy zastawiać od wewnątrz, ale udekorować od zewnątrz żeby kwiaty zaglądały do mieszkania. Przystępując do urządzania naszego ogrodu na balkonie musimy się zastanowić jakie rośliny posadzimy: i tak na balkony od strony północnej musimy dobierać rośliny znoszące zacienienie, rośliny na balkonach z wystawą południową, wymagają dobrej opieki polegającej na regularnym podlewaniu, gdyż ziemia pod wpływem słońca szybko wysycha. Najlepiej dobierać rośliny na stronę południowo-zachodnią i południowo-wschodnią, dobra jest wystawa wschodnia i zachodnia.

Oto niektóre rośliny lubiące cień na balkonie: Begonia bulwiasta, Niecierpek, Niezapominajka, Powój wilec. Roślinny znoszące duże nasłonecznienie to: Cynia, Aksamitka, Groszek pachnący, Dalie, Fasola, Stokrotka, Bratek. Dzięki dużej różnorodności barw i kształtów roślin nadających się na balkony i do skrzynek, możemy wybrać najbardziej dekoracyjne gatunki roślin, które zarazem będą pasowały do otoczenia. Ważną rzeczą jest ładny dobór kolorystyczny kwiatów posadzonych w skrzynkach. Najprostsze zestawienia barwne i niezawodne to 3 podstawowe kolory : czerwień, żółć i niebieski. Natomiast czerń i biel to kolory pasujące do wszystkich pozostałych. Połączenie czerwieni z żółcią daje kolor pomarańczowy, niebieski z czerwienią – fiolet, żółć z niebieskim daje zieleń. 

Istnieje jeszcze dobór kolorystyczny oparty na zasadzie barw ciepłych i zimnych. Do barw zimnych zaliczamy kolor niebieski we wszystkich odcieniach. Do barw ciepłych zaliczmy żółć i czerwień, we wszystkich odcieniach aż do brązu. Dokonując wyboru roślin nadających się do uprawy na naszym balkonie, należy wziąć pod uwagę jeszcze kilka niezbędnych warunków, które muszą spełniać:

- dużą wartość dekoracyjną;

- długotrwałość kwitnienia

- dostosowanie do naszego okna,

- łatwość przystosowania do życia w trudnych warunkach,

- możliwość łatwego rozmnażania.

Dla ludzi z małą ilością czasu, mających mało miejsca na balkonie i z małą wiedzą o uprawie, najodpowiedniejsze będą rośliny nie mające wygórowanych wymogów, łatwe w uprawie i długo kwitnące. To przede wszystkim rośliny siane wiosną do skrzynek na balkonie: Smagliczka, Nasturcja, a z pnączy: powój trójbarwny i fasola wielokwiatowa. Mogą to być także rośliny, których rozsadę można kupić gotową np. Aksamitka, Szałwia, Niecierpek oraz Dalia. Dla osób, które mają zamiłowanie ogrodnicze i poczucie piękna, istnieje jeszcze nieskończona możliwość kompozycji.

---

M&J

http://www.infooogrodnictwie.blogspot.com/

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Słonecznik -gorące słońce

Słonecznik -gorące słońce

Autorem artykułu jest M&J

Słonecznik  jest  znany  jako roślina  użytkowa,  głównie  ze względu  na jego smaczne  nasiona. Obecnie sieje się w ogrodzie także odmiany ozdobne. Słonecznik ma kwiatostany  w różnych  odcieniach  żółtego koloru. 

Do Europy trafił w XVI wieku.  Kwiatostan słonecznika  zawsze zwraca  się  do słońca. Na działkach i w ogródkach najczęściej  uprawiany   jest słonecznik zwyczajny,  mający duże nasiona i piękne kwiatostany.  Łodygi są wysokie i twarde pokryte  szorstkimi  włoskami, aby cieszył nasze oko  potrzebuje żyznej dobrze nawożonej gleby. Stanowisko dla słonecznika powinno być silnie nasłonecznione. Nasiona wysiewamy w drugiej połowie kwietnia i w maju.

Roślina ta kwitnie od lipca do września.  Nadaje się na kwiat cięty, z którego można tworzyć piękne bukiety. Odmiany o pełnych  kolorowych kwiatach polecane są na rabaty. Roślina ta rośnie bardzo szybko. W lipcu możemy już podziwiać złocące się kwiaty .

Słonecznik  może być uprawiany także w pojemnikach, ale muszą to być duże skrzynki. Skrzynie wypełniamy żyzną ziemią i wysiewamy  nasiona, a gdy podrosną trzeba  je regularnie nawozić i podlewać przez całe lato. Będzie wtedy ozdobą naszego balkonu lub tarasu tworząc tło dla  innych niższych roślin. Jeżeli ma służyć  wyłącznie jako ozdoba, trzeba gdy jest mały usunąć mu wierzchołek, co spowoduje lepsze rozkrzewienie  i  będzie więcej kwiatostanów.

Pastewne odmiany słonecznika służą jako pasza dla  zwierząt. Natomiast odmiany oleiste zawierają w nasionach do 45 % tłuszczu. Olej słonecznikowy z nasion używany jest jako tłuszcz techniczny do wyrobu farb i pokostów, oraz tłuszcz jadalny.

Lecznicze  właściwości :nasiona  - bogate są w białko i nienasycone kwasy tłuszczowe -olej słonecznikowy to lek łagodzący  wiele dolegliwości takich jak: paradontoza. zapalenie oskrzeli, bóle głowy,  zapalenie zatok.

Słonecznik  jest też rośliną  miododajną, dlatego jest odwiedzany przez trzmiele i pszczoły.

---

M&J http://www.infooogrodnictwie.blogspot.com/

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Irys skrzydła bogini tęczy

Irys skrzydła bogini tęczy

Autorem artykułu jest M&J

Irys był ulubionym kwiatem okresu secesji, a  jego motywy znajdowały odbicie w sztuce, malarstwie i sztuce stosowanej. Rysował go i malował Wyspiański.  Imię Irys  w mitologii greckiej nosiła skrzydlata bogini tęczy.

Jego kwiaty są o wyjątkowej lekkości budowy i wielobarwności rozszczepionego promienia słonecznego, dlatego kojarzyły się on z wyobrażeniem skrzydeł bogini Iris. Prawie każdy z nas zna te kwiaty, co powoduje, że rosną niemal w każdym ogródku.

Kosaćce należą do roślin o największych walorach plastycznych, ze względu na interesujące i piękne kształty kwiatu oraz różnorodność kolorów w jakich występują. Można je uprawiać na działkach jak i w ogrodach przydomowych. Kosaćce możemy podzielić na dwie grupy-kosaćce kłączowe i kosaćce cebulowe w obrębie grup są sekcje. U nas największe zastosowanie mają kosaćce kłączowe. Potwierdzeniem tego są 4 gatunki rosnące u nas dziko to: k. żółty, k. syberyjski ,trawiasty ,bezlistny.

Irysy mają zróżnicowane wymagania glebowe, wodne i świetlne, dzięki temu mogą rosnąć na brzegach zbiorników wodnych sztucznych i naturalnych, na bagnistych zaroślach, ciekach wodnych, a także na terenach suchych, skalistych i słonecznych. Ze względu na dekoracyjność liści od wczesnej wiosny do późnej jesieni i na barwne kwiaty tworzące efektywne plamy przeznaczone są dla zieleni miejskiej. Zaletami kosaćców jest: duża rozpiętość wysokości od 10 do 140cm. Dekoracyjność liści, małe wymagania glebowe, wytrzymałość na nasze warunki klimatyczne tzn., zimują bez specjalnego zabezpieczenia, łatwość uprawy. Udają się nawet na gorszych stanowiskach w ogrodach. Bez większych nakładów możemy otrzymywać dużą ilość kwiatów ciętych. Bardzo pięknie wyglądają całe partie ogródka obsadzone kosaćcami. Można je stosować również na rabaty bylinowe w zestawieniu np. floksami oraz przy ogrodzeniach jak i wzdłuż dróg czy ścieżek.

Rośliny z rodzaju kosaciec –są bylinami: o płożących kłączach lub mają cebule. Liście – równowąskie o rożnych szerokościach. Kwiaty bardzo zróżnicowane co do wielkości, barw i układu płatków, każdy kwiat składa się z 6 płatków. Trzy z nich tworzą kopulę ustawioną poziomo, wygięta ku dołowi, a trzy dolne ustawione są do kopuły pod różnymi kątami. Część wewnętrzna płatka stanowi tzw. paznokieć. Słupek ma 3 płatkowate znamiona, załamane daszkowato na grzbiecie i zakończone podwójną wargą. Pręciki są pod znamionami słupka. Płatki górne i dolne połączone u podstawy w rurkę. Kwiaty osadzone pojedynczo lub zebrane w grona.

Najłatwiej irysy rozmnażać przez dzielenie kłączy, wybierając części zewnętrzne i zdrowe. Najlepiej rozsadzać wiosną lub po przekwitnięciu. Kosaćce sadzone w kwietniu zakwitają jeszcze tego samego lata.

---

M&J http://www.infooogrodnictwie.blogspot.com/

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Mały kącik dla dziecka w ogrodzie

Mały kącik dla dziecka w ogrodzie

Autorem artykułu jest M&J

W dzisiejszych czasach prawo do obywatelstwa zyskały kąciki dla dzieci zarówno w prywatnych ogrodach jak i dużych wspólnotach mieszkaniowych.

Miejsce zabaw dla dzieci powinno być zorganizowane w ogrodzie w takim miejscu, które będzie nieco oddalone od tarasu czy miejsca wypoczynku, ale w odpowiednim miejscu tak by "mieć oko" na nasze pociechy.

Kącik zabaw dla dzieci powinien być odpowiednio zaprojektowany i zaaranżowany. Miejsce to powinno być co najmniej z jednej strony osłonięte od wiatru, ale z drugiej strony powinno być również odpowiednio nasłonecznione tak by dzieci w czasie upału nie przebywały zbyt długo na prażącym słońcu.

Odpowiednia aranżacja takiego miejsca zabaw dla dzieci to podstawa. Przy projektowaniu takiego miejsca trzeba wziąć pod uwagę wiek dzieci, które posiadamy tak, by każde z nich znalazło coś dla siebie. Dla najmłodszych dzieci może to być piaskownica, jednak dla dzieci nieco starszych możemy już pomyśleć o skonstruowaniu bądź umieszczeniu huśtawki albo równoważni.

Bardzo ciekawym zjawiskiem w naszym ogrodzie, w którym urządzamy kącik dla najmłodszych mógłby być basen - brodzik. Basen nie musi być wielki może mieć nie wielkie wymiary np. 4-10 m3 , zaś jego głębokość może wynosić zaledwie od 30 do 50 cm, sądzę, że są to wystarczające wymiary basenu przeznaczonego do kąpieli i zabaw dla najmłodszych naszych pociech.

Ten basen nie musi koniecznie stanowić ozdoby miejsca zabaw dla najmłodszych można go umieścić na trawniku co spowoduje, że stanie się dodatkową ozdobą naszego ogrodu. Gdzieś w pobliżu kącika zabaw dla dzieci można urządzić nieco starszym już dzieciom grządki by obserwując rodziców mogły również zacząć uprawiać warzywa bądź rośliny co uczy dzieci odpowiedzialności i samodzielności, prawie tak jak opieka nad zwierzakiem.

Dobrym pomysłem jest umożliwienie dzieciom pracowania w ogrodzie razem z nami, bo dzięki takim czynnościom jak grabienie, pielenie czy podlewanie, rozwijają nasze dzieci fizycznie, a dzięki temu dziecko jest zadowolone, że może pomóc rodzicom i czuje się potrzebne w pracach w ogrodzie.

Jednak przy urządzaniu miejsca dla dzieci trzeba brać pod uwagę fakt, że miejsce to trzeba będzie zlikwidować w momencie gdy nasze pociechy już dorosną.

---

M&J http://www.infooogrodnictwie.blogspot.com/

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Hortensja

Hortensja

Autorem artykułu jest M&J

Znana nam jest przede wszystkim jako roślina, która rośnie w doniczce. Hortensję rzadko spotyka się jako ozdobę mieszkania mimo to, że jest bardzo efektywnym kwiatem.

Pochodzi z Japonii, a dawno temu uprawiana była w krajach dalekiego wschodu. W Europie pojawiła się dopiero pod koniec XVIII w. W Polsce najbardziej znaną i uprawianą odmianą hortensji jest hortensja ogrodowa zwana Hyndrngea macrophylla.

Kwiatostany tej rośliny często złożone są z kwiatów dwojakiego rodzaju. Jedne z nich te bardziej niepozorne wytwarzają nasiona pozostałe decydują o urodzie każdej z odmian bo to one kształtują podobne do płatków, ogromne wielobarwne działki kielicha. Pozostałe elementy tego kwiatu ulegają redukcji dzięki czemu kwiaty są płonne i niezdolne do zawiązywania nasion. Natomiast u niektórych odmian występują one nielicznie na obrzeżach baldachowo spłaszczonego kwiatostanu.  Najczęściej jednak zdarza się tak, że wypełniają one cały kulisty i okazały kwiatostan, który może osiągnąć średnicę nawet do 20 cm.

Odmiana hortensji, która występuje w Polsce czyli hortensja ogrodowa rzadziej kwitnie na biało, częściej natomiast na różowo bądź niebiesko. Istnieją również odmiany o różnych kombinacjach kolorystycznych między innymi: ciemna czerwień z zielenią oraz purpurowe. Bardzo ciekawym zjawiskiem, który możemy zaobserwować w tych kwiatach to zmiany barwy z różowej na niebieską i odwrotnie. To zjawisko przyczynia się do tego, że na Podbeskidziu kwiat ten otrzymał nazwę "kawalerskiego serca".

Z czym związane jest to zjawisko zmian koloru? Otóż z tym, że jeżeli gleba ma silny odczyn zakwaszenia to hortensja przybiera barwę niebieską, natomiast w przypadku gleby o mniejszym zakwaszeniu kwiat przybiera barwę - różową. Ogrodnicy, którzy posiadają odpowiednią wiedzę na ten temat mają możliwość manipulowania barwami poprzez stosowanie odpowiednich ściółek i nawozów.

Ważną rzeczą by utrzymać kolor lekko błękitny tego kwiatu jest podlewanie jej roztworem ałunu lub też preparatem, który ma w swoim składzie siarczan glinu. Jednak w przypadku hortensji o kolorze białym stosowanie tych wszystkich zabiegów nie spowoduje wywołania koloru.

W ogrodach hortensje często kwitną od czerwca lub lipca, aż do jesieni, Hortensja jest rośliną mało odporną na niskie temperatury, powinna być również bardzo często podlewana oraz wymagają odpowiedniego cięcia. Zaletą tej rośliny jest możliwość jej zasuszania, jednak nie jest to łatwe i nie każdemu może sie udać. Głównym błędem jest zbyt duża niecierpliwość w przy wyborze momentu ścinania kwiatostanu. Odpowiedni momentem na ścinanie kwiatostanów jest sytuacja, w której kwiaty już dobrze rozwiną i wybarwią. Kwiat ten po ususzeniu wspaniale zachowa kolor i kształt, jednak w przypadku żywych kwiatów, które są zbyt wcześnie ścinane zawijają się i kurczą, co powoduje, że trącą bardzo dużo ze swojego uroku.

---

M&J   http://www.infooogrodnictwie.blogspot.com/

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Urocza Aksamitka

Urocza Aksamitka

Autorem artykułu jest M&J

Roślinę tą częściej można spotkać na skalniakach i trawnikach miejskich, niż w ogrodach przy domowych, ze względu na to, że nie wszyscy lubią jej, dość intensywny zapach.

Aksamitka zasługuje na uznanie, ze względu na to, że jest łatwa w uprawie i nie wymaga zbyt długiej i częstej pielęgnacji. W ostatnim czasie nawet wyhodowano odmianę bez zapachową dlatego już nic nie szkodzi na przeszkodzie na jej rozpowszechnianiu.  Aksamitka ze względu na swoje intensywne barwy może tworzyć bardzo efektowne plamy.

W Polsce uprawiane są trzy odmiany tej rośliny: Pierwszą z nich jest aksamitka drobna. To roślina o małych pojedynczych kwiatach o pomarańczowych lub żółtych barwach, rosnące do wysokości 30 cm. Rośliny te często hoduje na obwódki i rabaty.

Kolejną odmianą jest aksamitka rozłożysta. Rośliny te najczęściej posiadają kwiaty o pojedynczych lub pełnych żółtopomarańczowych z purpurowo-brązową plamą u nasady płatków. Często też jest spotykana o kwiatach brązowych z żółtym brzegiem. W Polsce zazwyczaj występują odmiany karłowe, często wykorzystywane na obwódki i rabaty.

Ostatnią odmianą hodowaną w Polsce jest aksamitka wysoka. Roślina ta rośnie do wysokości 80 cm. Aksamitka wysoka najczęściej występuje o kwiatach pełnych pomarańczowych lub żółtych w różnych odcieniach. Kwiaty te przeznaczone są do tworzenia grup, a przede wszystkim wykorzystywane jako kwiat cięty. Roślina ta w wodzie utrzymuje się bardzo długo.

Wszystkie odmiany aksamitki w Polsce kwitną od lipca aż do późnej jesieni. Rośliny te można sadzić na wszystkich rodzajach gleb, w miejscach słonecznych, a nawet w półcieniu. Rośliny te bardzo dobrze znoszą upały i kilku dniowe susze, dzięki temu może spokojnie sadzić je w naszych ogrodach.

---

M&J   http://www.infooogrodnictwie.blogspot.com/

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Zachwycające kaliny

Zachwycające kaliny

Autorem artykułu jest M&J

Kalina jest bardzo pięknym krzewem, dlatego uważam, że nie powinno zabraknąć jej w naszym ogrodzie. Najczęściej hodowaną odmianą w ogrodach jest kalina koralowa.

Charakteryzują ją prześliczne białe kuliste kwiaty, swoim kształtem często przypominają pompony. Często kwiaty osiągają średnice nawet 20 cm.

Kalina przyjmuje bardzo ciekawą formę jesienią, ze względu na to, że  jesienią nie zawiązuje owoców, natomiast jej liście przybierają bardzo ładny purpurowo-czerwony kolor. Często się zdarza, że piękne kwiaty kaliny zamieszkiwane są przez mrówki, a wraz z nimi przychodzi kolejny szkodnik jakim jest mszyca. Można próbować walczyć z nimi metodami ekologicznymi, jednak gdy to nie pomoże należy sięgnąć po środki chemiczne.                                                                                

Skuteczną metodą jest zwalczanie mszycy roztworem z sody. Młode drzewka kaliny wymagają zabezpieczenia przed mrozem i wiatrem. W Polsce kwitną również inne odmiany kaliny m. in. : "Dawn", "Burkwooda", japońska, angielska, koreańska, sztywno-listna oraz hordowina.                           

Odmiana "Burkwooda" jest pięknym krzewem o białoróżowych pachnących kwiatach. Roślina ta nie jest łatwa w uprawie i nie wymaga skomplikowanych zabiegów pielęgnacyjnych.                            

Natomiast kalina japońska "Popcorn" jest rośliną bardzo wrażliwą  i delikatną. Roślina ta zachwyca nietypowymi liśćmi, które są bardzo mocno unerwione. Liście te zmieniają na jesień swą barwę. Zachęcam do odkrywania uroków tych krzewów w sowim ogrodzie. Krzew ten na pewno ożywi nasz ogród, a jego kwiaty swoim pięknem będą nas zachwycać i "cieszyć" nasze oczy.

 

---

M&J  http://www.infooogrodnictwie.blogspot.com/

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Jak zapewnić sobie komfortowy wypoczynek w ogrodzie?

Jak zapewnić sobie komfortowy wypoczynek w ogrodzie?

Autorem artykułu jest Tomasz Galicki

Chyba każdy właściciel przydomowego ogrodu docenia walory wypoczynku na świeżym powietrzu. Bo tylko roślinność jest w stanie dać nam cień, który przyniesie ukojenie po ciężkim, upalnym dniu.

Żaden klimatyzator czy wiatrak nie zastąpi człowiekowi zalet relaksu w ogrodzie. Któż nie docenia zalet kontemplacji pośród gąszczu traw w zacienionych alejkach ogrodów? Czy jest coś co lepiej koi skołatane nerwy niż szum wody w fontannie czy świergot ptaków? Czy znajdzie się ktoś, kto wzgardzi tymi dobrami, które dostaliśmy od natury? By jednak móc korzystać z pełni tych drób musimy postarać się o to by nasz ogród stał się właśnie taką oazą odpoczynku.

 

Dobrze zaplanowany ogród pozwoli nam wykorzystać go w taki sposób by był jednocześnie funkcjonalny a zarazem jego estetyka przykuwała uwagę naszą oraz naszych gości i sąsiadów. By zapewnić sobie komfort wypoczynku warto jest rzetelnie przemyśleć zakup mebli ogrodowych. W obecnych czasach dostępne są zarówno pojedyncze meble do ogrodu jak również całe serie mebli ogrodowych. Dokonując wyboru zwróćmy szczególną uwagę na to w jaki sposób są one wykończone, z jakiego materiału są wykonane, w jaki sposób zostały zabezpieczone przed szkodliwymi czynnikami zewnętrznymi no i oczywiście na fakt czy będziemy mogli na nich wygodnie wypoczywać. W ostatnich latach niezwykłą popularność zyskują meble ogrodowe wykonane z drewna egzotycznego. Są to przede wszystkim takie gatunki jak teak, merbau czy rattan. Kupując meble z drewna egzotycznego możemy liczyć na, że będą one trwalsze od mebli wykonywanych z rodzimych gatunków- oczywiście pod warunkiem, że zostaną one właściwie zabezpieczone.

 

Meble z pewnością mogą być doskonałym przyczynkiem wygodnego relaksu, jednak same meble ogrodowe nie wystarczą. Warto jest zadbać o zapewnienie sobie w ogrodzie miejsca do relaksu. Jeżeli powierzchnia ogrodu nam na to pozwala, możemy wydzielić miejsce, które w całości przeznaczymy do relaksu. Doskonałym elementem do wydzielenia takiego terenu może być trejaż lub pergola. Obsadzone pnączami zapewnią nam zarówno cień w upalne dni jak również wrażenie odosobnienia. Akcentem, który z pewnością wpłynie pozytywnie na stan naszego układu nerwowego będzie element wodny. Może to być zarówno niewielkie oczko wodne jak również mała kaskada czy fontanna. Oprócz kojącego działania wody elementy, które ją wykorzystują będą wspaniałą dekoracją ogrodu.

 

Planując zagospodarowanie ogrodu warto zostawić trochę miejsca na oazę spokoju, gdzie będziemy mogli udać się w chwilach odpoczynku.

---

T.G.

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Techniki oświetlenia ogrodu

Techniki oświetlenia ogrodu

Autorem artykułu jest Tomasz Galicki

Oświetlenie ogrodów nie jest sztuką łatwą, nie mniej jednak dobrze wykonane potrafi sprawić, że nasz ogród rozbłyśnie zarówno w przenośni jak i dosłownie.

Umiejętne operowanie światłem w ogrodzie zapewni nam możliwość bezpiecznego poruszania się po nim nocą jak również odmieni jego oblicze. Aby nasz ogród zalśnił pełnym blaskiem warto przeczytać kilka wartościowych wskazówek, dzięki którym nauczymy się tricków pozwalających na umiejętne, praktyczne i niezwykle estetyczne oświetlenie ogrodu.

 

W większości ogrodów stosuje się kilka różnych źródeł światła i kilka różnych technik podświetlania. Jednym z nich jest oświetlenie od dołu. Tą technikę stosuje się przede wszystkim podczas podświetlania roślin i niektórych elementów architektury ogrodowej. Tą metodą możemy doskonale wyeksponować takie elementy jak żywopłoty, krzewy oraz drzewa. Robimy to zwykle używając niewielkich reflektorków o niskiej iluminacji. Co w prostym tłumaczeniu znaczy tyle, ze dają one niewielka ilość światła, wystarczającą do podświetlenia rośliny od dołu. Dzięki tej metodzie możemy uzyskać niecodzienny efekt, gdyż liście zostaną podświetlone w inny niż zwykle sposób a cienie będą skierowane do góry. Warto pomyśleć o takim oświetleniu, kiedy chcemy wyeksponować niektóre rośliny warte szczególnej uwagi nawet nocą.

 

Inną często spotykaną techniką jest podświetlanie od góry. Jak sama nazwa wskazuje, w tej metodzie źródło światła ustawione jest powyżej podświetlanego elementu w taki sposób by światło spływało po danym elemencie z góry do dołu. Przy pomocy tej techniki, możemy także spróbować przy pomocy kilku punktów zawieszonych na pewnej wysokości uzyskać tak zwany efekt księżycowy. Kierujemy wówczas punkty świetlne na jeden element np. koronę drzewa. Przy metodach wykorzystujących oświetlenie od góry stosuje się przeważnie reflektory.

 

Niezwykle ciekawą wizualnie techniką jest oświetlanie nie samego przedmiotu lecz jego tła. Wykorzystuje się w tym celu plafoniery lub kinkiety, które częściowo osłonięte rozpraszają światło po ścianie będącej tłem dla roślinności. Wówczas widzimy zarysy elementów na jasnym tle, co daje ciekawy efekt całej kompozycji. Nie jest to metoda pozwalająca oszczędzać energię, gdyż urządzenia służące do wykonania omawianej ekspozycji zużywają dość pokaźne ilości prądu.

 

Te kilka wymienionych technik to tylko niewielka część możliwości operowania światłem w ogrodzie. Temat ten jest niezwykle szeroki, gdyż przy pomocy dostępnych obecnie akcesoriów oświetleniowych jesteśmy w stanie wykonać każdą aranżację, która tylko przyjdzie nam do głowy.

---

T.G.

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Jakie meble ogrodowe wybrać?

Jakie meble ogrodowe wybrać?

Autorem artykułu jest Maciej Zubilewicz

Ogród bez chociażby jednej drewnianej ławki czy kilku plastikowych foteli sprawia wrażenie niekompletnego. Meble są nieodłącznym elementem każdego ogrodu i działki. Ich wybór jest ogromny, dlatego zanim wybierzemy się do sklepu, warto zastanowić się, jaki rodzaj mebli doda uroku właśnie naszemu ogrodowi.

Meble plastikowe

Nie będzie przesadą stwierdzenie, że pierwsze miejsce na liście najpopularniejszych mebli ogrodowych zajmują te wykonane z plastiku. Dlaczego? Powodów jest kilka. Przede wszystkim są one najtańsze spośród wszystkich rodzajów mebli ogrodowych. Są odporne na deszcz i nie wymagają skomplikowanych zabiegów pielęgnacyjnych i konserwacyjnych – wystarczy je od czasu do czasu przetrzeć wilgotną szmatką, a większe zabrudzenia usunąć można np. mleczkiem czyszczącym. Meble plastikowe są bardzo lekkie, więc bez problemu mogą być przenoszone nawet przez dzieci czy starsze osoby. Do wad należy z pewnością duża podatność na uszkodzenia mechaniczne oraz niewielkie walory estetyczne.

Meble drewniane

Bardzo popularne są także drewniane meble ogrodowe. Mogą być wykonane między innymi z drewna dębowego, bukowego, świerkowego bądź sosnowego lub z egzotycznych gatunków, np. z drewna drzewa teakowego. Meble drewniane są o wiele trwalsze niż meble plastikowe, wymagają jednak regularnej konserwacji. Coraz chętniej kupowane są meble ze wspomnianego drewna teakowego, są bowiem o wiele bardziej odporne na działanie czynników atmosferycznych. Choć meble drewniane są dość drogie, to przy odpowiedniej pielęgnacji mogą przetrwać wiele lat, dlatego inwestycja na pewno się opłaca. Do tej kategorii mebli zalicza się również meble z bali drewnianych, czyli tzw. meble biesiadne.

Meble metalowe

Z jednej strony meble metalowe reprezentowane są przez masywne i dekoracyjne meble żeliwne, z drugiej natomiast do kategorii tej należą lekkie i ascetyczne meble aluminiowe. Meble żeliwne nie będą pasować do każdego ogrodu. Najczęściej są bardzo ozdobne, więc wymagają odpowiedniej „otoczki”. Zaletą mebli żeliwnych jest z pewnością trwałość, nie ma konieczności chowania ich na zimę. Wystarczy przykryć pokrowcem. Raz na jakiś czas potrzebują odnowienia – wówczas ścieramy starą farbę szczotką drucianą i nakładamy nową warstwę. Wadą jest z pewnością ich znaczny ciężar.

Meble aluminiowe są o wiele lżejsze. W przeciwieństwie do mebli żeliwnych cechują się bardziej surowym, wręcz ascetycznym wyglądem. Dlatego też nie każdemu ogrodowi dodadzą uroku. Zaletą jest możliwość szybkiego i łatwego wyczyszczenia wodą.

Meble wiklinowe i rattanowe

Coraz częściej zobaczyć można w ogrodach i na działkach meble wiklinowe lub rattanowe. Pasują one do większości ogrodów, choć najlepiej wyglądają na tarasie w otoczeniu bujnych rabatek kwiatowych. Są nieodporne na wilgoć, lecz przy odpowiedniej konserwacji mogą nam służyć przez wiele lat. Alternatywą mogą być meble wykonane z technorattanu, tworzywa sztucznego imitującego rattan. Takie meble bez obaw mogą być pozostawione na deszczu.

---

Artykuł jest propozycją dla portalu ogrodniczego www.ogrodowo.pl

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Cięcie krzewów ozdobnych

Cięcie krzewów ozdobnych

Autorem artykułu jest Monika Gancarska

Cięcie krzewów, przycinanie roślin to jeden z ważniejszych zabiegów pielęgnacyjnych, o którym każdy ogrodnik wiedzieć powinien. Zadbane rośliny są podstawą pięknego ogrodu.

Większość gatunków roślin, zarówno krzewów ozdobnych, drzew i innych wymaga przycinania od czasu do czasu do dobrego wzrostu bądź kwitnięcia. W Internecie są dostępne kalendarze, w jakich miesiącach powinniśmy przycinać poszczególne gatunki. Ważna jest również pogoda w dniu, który wybierzemy do tych zabiegów. Latem ważne jest, aby nie przeprowadzać tego zabiegu w upale, natomiast jesienią i wiosną należy to zrobić w ciepły, słoneczny dzień. Warto zwrócić uwagę, że dobrze wykonane cięcie może zdecydowanie polepszyć zdrowotności krzewów kwitnących oraz wydobyć najważniejsze efekty dekoracyjne. Poprzez systematyczne usuwanie niektórych pędów można stymulować wzrost innych części i powodować zwiększone kwitnienie.

Do przycinania niezbędny nam będzie sekator oraz parę innych dodatków takich jak piłki, noże oraz substancje przyspieszające goje ran. Narzędzi powinny być dobrze naostrzone, oraz zdezynfekowane, na przykład przy pomocy denaturatu. Cienkie gałęzie zawsze przycina się nad pąkiem - najlepiej sekatorem. Do cięcia grubszych gałęzi używa się piłki, tnie się tuż przy zgrubieniu u nasady lub pozostawiając kilkucentymetrowy kawałek (w zależności od rośliny).

W każdej szkółce krzewów uzyskacie Państwo informację na temat przycinania oraz opieki nad swoimi roślinami od profesjonalistów. Warto o tym pamiętać jeśli zdecydujemy się oprócz trawy posadzić jakieś ozdoby w swoim ogrodzie. Zadbany ogród może być dumą jego właścicieli.

---

Szkółka krzewów - A. Pudełko

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Architektura w ogrodzie

Architektura w ogrodzie.

Autorem artykułu jest Grzegorz Pawelec

Ogród jest przestrzenią i zawsze połączony był z architekturą. Ważne aby elementy architektoniczne ogrodu były jego ozdobą i dopełniały swoja formą całość zamysłu projektanta.

We współczesnych rozwiązaniach projektowych coraz wyraźniej widać połączenie ogrodu z architekturą. Ogród staje się przedłużeniem salonu. Często tworzy dodatkowe "zielone" wnętrze na zasadzie zewnętrznego, żywego pokoju. Jak w każdym salonie również w ogrodzie znajdują się różnego typu meble ogrodowe. Często pojawia się także architektura ogrodowa. Klasycznym przykładem jest altana, która po przejściu długiej drogi, pierwotnie jako element architektury budowlanej, obecnie  kojarzona jest głównie z ogrodem.

Jak każda forma, również altana zmieniała się. Na przestrzeni czasu istniały różne jej rodzaje, czasem altany tworzyły drzewa a sklepieniem były odpowiednio formowane i zaplecione gałęzie koron. Altana zawsze pełniła funkcję użytkową w ogrodzie, ale niemniej ważną jest estetyka. Tak było kiedyś. A obecnie? Czy jesteśmy skazani na jednakowe i podobne do siebie formy "gotowych" modeli? Czy jedynie funkcja użytkowa ma znaczenie? Czy na pewno nie ma wyboru? I najważniejsze pytanie czy nie można tego zmienić?

Odpowiedź jest łatwa. Nie tylko można ale wrecz jest to wskazane. Ogród jest przestrzenią gdzie odpoczywamy, myślimy, szukamy natchnienia i spokoju. Ważne jest zatem to, aby ta przestrzeń była dobrze zaprojektowana a znajdująca się w ogodzie architektura była indywidualna, estetyczna i dostosowana kompozycyjnie do wnętrza ogrodu. Jest to nie tylko wskazane ze wzgledów estetycznych ale również ekonomicznych.

Nowoczesne altany mają formy architektoniczne. Dominuje minimalizm i harmonijna kompozycja. Naturalny, ciepły materiał jakim jest drewno, łączy się z zimnymi elementami stalowymi czy aluminiowymi. Konstrukcję są modułowe a dopełnieniem są ażurowe ściany z drewna lub tkaniny. Stosuje się także elementy z nowoczesnych tworzyw zastępujących szkło, które są lżejsze i odporne na trudne warunki zewnętrzne, co powoduje, że lepiej sprawdzają się jako pokrycie dachu altany. Dominuje prosta forma, naturalny materiał drewniany łączony metalem, dostosowana do indywidualnych potrzeb funkcja użytkowa.

Indywidualny projekt, unikatowa forma w ogrodzie zawsze podnosi jego wartość estetyczną i kompozycyjną. To inwestycja, która zawsze jest opłacalna. Warto w swoim prywatnym "zielonym" salonie mieć niepowtarzalne meble i dobrze zakomponowane formy architektury ogrodowej, które w połączeniu z odpowiednim oświetleniem, będą odrębnym, samodzielnym walorem estetycznym każdego wnętrza ogrodowego.

---

Autor:Grzegorz Pawelec

www.grzegorzpawelec.pl

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Clematis - czyli pielęgnacja powojnika w ogrodzie

Clematis - czyli pielęgnacja powojnika w ogrodzie

Autorem artykułu jest Klaudi

Praktyczne zastosowanie metod pielęgnacji powojników w naszych ogrodach, opis rodzajów przycinania i sadzenia oraz wpływ tych zabiegów na bujność i wzrost powojników.

Powojnik nazwa łacińska Clematis L. pnącze z rodziny jaskrowatych, bardzo popularne i efektowne w naszych ogrodach, przede wszystkim z pięknych kwiatów (odmiany hodowlane osiągają średnicę kwiatu nawet do 20 cm).  Jednak nie zawsze wygląda bujnie, dlatego postanowiłam napisać o pielęgnacji tej rośliny.

Terminy sadzenia powojników:

1. Wczesnowiosenny początek kwietnia, po wysadzeniu lekko ocieniamy pędy u samego dołu (sadzimy wokół bluszcz on najlepiej ocieni pędy) opieramy roślinę o drewnianą podpórkę lub o elewację budynku jeśli roślina jest posadzona przy domu;

2. Sierpień – wrzesień najczęściej sadzonki sprzedawane są z „patykiem” o który owija się roślina, nie należy go usuwać, posadzić roślinę z „patyczkiem”, a za dzień lub dwa, przyciąć roślinę nad 2-3 oczkiem;

3. Październik to czas kiedy po wysadzeniu powojnika należy go dobrze zabezpieczyć przed mrozem, powojniki mają mięsisty system korzeniowy, który smakuje drobnym gryzoniom typu nornice i inne, więc jeśli w Waszych ogrodach są te gryzonie, to lepiej nie wysadzać powojników o tak późnej porze roku.

Powojnik ma bardzo łamliwe pędy, dlatego z sadzonką należy obchodzić się bardzo delikatnie, natomiast system korzeniowy wrażliwy na przesychanie, więc musi mieć stale, ale umiarkowanie wilgotne podłoże. Ważna jest też strona świata, od której będziemy sadzić powojniki, nigdy nie sadzić ich centralnie wystawione w kierunku południa, optymalne kierunki to wschód i zachód, natomiast jeśli chcemy powojniki posadzić przy jakimś starym drzewie najlepiej posadzić go po stronie północnej. W miejscu gdzie chcemy posadzić powojniki, na dno dołu należy wrzucić gruz wapienny, ze względu na odczyn wapienny w jakim najlepiej czuje się powojnik, ponadto podłoże musi być zdrenowane, gdyż rośliny te nie lubią zastoisk wodnych tylko optymalne nawilżenie gleby. Z nawozów naturalnych najbardziej lubią obornik i rozcieńczoną gnojówkę, jednak nawożenie powojnika najlepiej zakończyć z końcem czerwca, gdyż rośliny muszą mieć czas na przygotowanie się do zimy, a ponadto nie lubią nadmiernego zasolenia gleby.

Ze względu na to, iż roślina jest pnączem musi być podpierana, są różne formy podpórek, od drewnianych bramek, po stożki, elewacje domów, kratki, pergole, altany, itp.

Cięcie powojników, też jest uzależnione od pory kiedy kwitną to znaczy:

1. Powojniki kwitnące wiosną na zeszłorocznych pędach, należy przyciąć tuż po przekwitnięciu kwiatów na krótko (to znaczy zostawić 50 cm pędy lub przyciąć nad 4-5 oczkiem)

2. Powojniki kwitnące wiosną i powtarzające kwitnienie latem w tym przypadku wiosną wybieramy przekwitłe kwiatostany (zaschnięte) przycinamy je tuż nad dobrze rozwiniętym liściem, kwitnienie letnie (czyli powtórne) wtedy będzie szybsze

3. Kwitnące latem powojniki należy wiosną przyciąć im pędy jednoroczne bardzo nisko (na wys. 30 cm).

Zastosowanie powojników jest nieograniczone, ponieważ są piękne i doskonale zdobią zarówno ogrody przydomowe jak również altany i starodrzew. Właściwe coroczne przycinanie roślin spowoduje że powojnik będzie się ładnie rozgałęział dzięki czemu będzie gęsty, a w następnym roku będzie miał dużo kwiatów. Należy jednak pamiętać, iż powojniki o wielkich kwiatach na pewno będą ich miały mniej niż odmiany drobnokwiatowe, ale zarówno jedne jak i drugie są efektowne w nasadzeniach.

---

zapraszam również na http://kwiatowyogrod.blogspot.com

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Tulipany w ogrodzie

Tulipany w ogrodzie

Autorem artykułu jest Monika Gancarska

Zadbany i kolorowy ogród może być z pewnością dumą jego właścicieli. Podstawą w ogrodzie mogą być tulipany, które swoimi kolorami i odmianami mogą powodować zawrót głowy.

Tulipan to rodzaj roślin cebulowych należących do rodziny liliowatych. Obecnie mamy około 120 gatunków i około 15 tysięcy odmian. Tulipany są roślinami wieloletnimi, a dzięki swojemu urokowi są niezwykle popularne nie tylko w ogrodach, ale także jako kwiaty cięte ozdabiają wnętrza w domach. Jedyną ich wadą jest fakt, że bardzo krótko kwitną. Jednak z uwagi na ogromną ilość odmian tulipanów, która zresztą stale się powiększa, można cieszyć się kwitnącymi kwiatami nawet w przeciągu kilku miesięcy, sadząc w ogrodzie odpowiednie odmiany.

Dodatkową zaletą tulipanów jest fakt, że do ich uprawy nie ma specjalnych wymagań odnośnie gleby i temperatury. Jeśli jednak chcemy hodować tulipany w mieszkaniu, pojemniki z roślinami powinny znajdować się w półcieniu, koniecznie w chłodnym pomieszczeniu, ponieważ wysoka temperatura skraca czas kwitnienia kwiatów. Z kolei uprawiając rośliny w gruncie i pod osłonami ilość światła ma ogromne znaczenie. Tulipany najlepiej rozwijają się na stanowiskach nasłonecznionych, dlatego warto wybrać takie miejsce w ogrodzie, gdzie bez przeszkód w ciągu całego dnia docierają promienie słoneczne. Należy unikać miejsc, gdzie wyrastają przykładowo duże krzewy ozdobne, które skutecznie mogą zasłonić tulipanom światło. Gleba do uprawy tych roślin powinna mieć pH ok 6,6 -7,2, a także powinna być żyzna i bogata w składniki odżywcze. Warto wiedzieć że tulipany nie znoszą wilgoci.

Tulipany są najczęściej uprawianymi roślinami ozdobnymi na świecie. Tak jak drzewka bonsai, które stanowią bardzo specyficzny gatunek roślin, tulipany mają rzesze swoich fanów. Świadczy o tym zapewne fakt, że istnieje tak wiele odmian tych kwiatów i stale krzyżuje się nowe.

---

Szkółka krzewów ozdobnych - A. Pudełko

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Tulipany w ogrodzie

Tulipany w ogrodzie

Autorem artykułu jest Monika Gancarska

Zadbany i kolorowy ogród może być z pewnością dumą jego właścicieli. Podstawą w ogrodzie mogą być tulipany, które swoimi kolorami i odmianami mogą powodować zawrót głowy.

Tulipan to rodzaj roślin cebulowych należących do rodziny liliowatych. Obecnie mamy około 120 gatunków i około 15 tysięcy odmian. Tulipany są roślinami wieloletnimi, a dzięki swojemu urokowi są niezwykle popularne nie tylko w ogrodach, ale także jako kwiaty cięte ozdabiają wnętrza w domach. Jedyną ich wadą jest fakt, że bardzo krótko kwitną. Jednak z uwagi na ogromną ilość odmian tulipanów, która zresztą stale się powiększa, można cieszyć się kwitnącymi kwiatami nawet w przeciągu kilku miesięcy, sadząc w ogrodzie odpowiednie odmiany.

Dodatkową zaletą tulipanów jest fakt, że do ich uprawy nie ma specjalnych wymagań odnośnie gleby i temperatury. Jeśli jednak chcemy hodować tulipany w mieszkaniu, pojemniki z roślinami powinny znajdować się w półcieniu, koniecznie w chłodnym pomieszczeniu, ponieważ wysoka temperatura skraca czas kwitnienia kwiatów. Z kolei uprawiając rośliny w gruncie i pod osłonami ilość światła ma ogromne znaczenie. Tulipany najlepiej rozwijają się na stanowiskach nasłonecznionych, dlatego warto wybrać takie miejsce w ogrodzie, gdzie bez przeszkód w ciągu całego dnia docierają promienie słoneczne. Należy unikać miejsc, gdzie wyrastają przykładowo duże krzewy ozdobne, które skutecznie mogą zasłonić tulipanom światło. Gleba do uprawy tych roślin powinna mieć pH ok 6,6 -7,2, a także powinna być żyzna i bogata w składniki odżywcze. Warto wiedzieć że tulipany nie znoszą wilgoci.

Tulipany są najczęściej uprawianymi roślinami ozdobnymi na świecie. Tak jak drzewka bonsai, które stanowią bardzo specyficzny gatunek roślin, tulipany mają rzesze swoich fanów. Świadczy o tym zapewne fakt, że istnieje tak wiele odmian tych kwiatów i stale krzyżuje się nowe.

---

Szkółka krzewów ozdobnych - A. Pudełko

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Ptaki obok nas

Ptaki obok nas

Autorem artykułu jest Marcin Zając

Ptaki są nieodzownym elementem naszego otoczenia. Otaczają nas wszędzie w domu, ogrodzie, sadzie, lesie. Lubimy ich obecność choć czasem są dla nas utrudnieniem. Ale jak by wyglądało nasze życie bez sikorek, szpaków, wróbelków, czy naszego bociana.

Szpak

(Sturnus vulgaris)

Ptak ten daje się bardzo łatwo przywabiać do skrzynek lęgowych w naszych ogrodach. Gdy zakończy okres lęgowy ptaki te gromadzą się w duże stada i masowo nawiedzają nasze sady i ogrody gdzie niestety dość często wyrządzają sporo szkód.

Jest to ptaszek bardzo podobny do kosa, różni się tym iż ma zdecydowanie  krótszy ogon i jest bardziej wyprostowany. Na wiosnę kolor czarny na jesień upierzenie ciemne z małymi drobnymi jasnymi plamkami. Szpak pierwotnie występował w lasach liściastych często w opuszczonych dziuplach innych ptaków szczególnie dzięciołów. Obecnie szpak odwiedza nasze ogrody, sady
i przyboczne lasy, w poszukiwaniu pokarmu lata na łąki szukając tam larw chrząszczy, ślimaków. Często spotykamy go po wykoszeniu naszych trawników w ogrodzie, gdzie szuka drobnych owadów. Szpak gdy zakończy swe lęgi masowo odwiedza nasze sady gdzie często sieje duże spustoszenie.

Bocian biały

(Ciconia ciconia)

Swoje solidne gniazda buduje na dachach naszych domostw, wieżach kościołów, słupach elektrycznych. W Polsce występuje bardzo licznie ale w innych krajach Europy gatunek prawie wymarły.

Tego ptaka potrafi rozpoznać chyba każdy w Polsce. Długie czerwone nogi, czerwony dziób, biało czarny tułów no i długa smukła szyja. Ptak ten w porównaniu bociana czarnego nie unika siedzib ludzkich często możemy go zaobserwować w samym środku miejscowości,  na słupach elektrycznych blisko drogi. Najlepszym  miejscem dla bociana są tereny wilgotne, otwarte łąki, pastwiska szczególnie widoczny jest na świeżo pokoszonych łąkach idąc za ciągnikiem gdzie ma  dużą ilością pożywienia. A bocian żywi się nie tylko żabami ale i małymi gryzoniami, myszami, jaszczurkami i dżdżownicami.

Sikorka modra (Modraszka)

(Parus caeruleus)

Widoczna w naszych ogrodach i parkach cały rok, lubi też nasze sady ze względu na dużą ilość owadów występujących tam, ale jej obecność jest silnie uzależniona od miejsc w których może odbywać lęgi. Jeżeli wyposażymy nasze ogrody w skrzynki lęgowe lub mamy drzewa w ogrodzie w których są dziuple ptaszek ten będzie naszym częstym gościem.

Ptaszek ten zwany jest też modraszką,  cechą szczególną tej sikorki jest niebieska czapeczka na głowie i czarny pasek na oczach. Ptak najczęściej spotykany w parkach lasach i ogrodach, żywi się małymi owadami. W naturze miejscem lęgowym sikorki jest dziupla ale często gnieździ się też w skrzynkach lęgowych. Musimy jednak pamiętać by otwór nie był duży(26-27mm)bo wówczas zalęgnie się tam sikora bogatka. W zimie chętnie odwiedza nasze karmniki  jeżeli takie mamy w ogrodzie to będzie tam częstym gościem. Do przysmaków tego ptaszka należy surowa słonina.

Ptak mało płochliwy

Sikorka  Bogatka

(Parus major)

Bogatka jest największą z sikorek występuje nawet w centrach dużych miast zajmuje równie chętnie naturalne dziuple. Nierzadko gnieździ się w dość niezwykłych miejscach, np. na latarniach czy słupach sygnalizacji świetlnej. Lubi nasiona słonecznika, owady i drobne bezkręgowce. Sikorkę bogatkę można spotkać niemal wszędzie: lasy, parki, ogrody, żywopłoty, zarośla.

Jest większa od sikorki modraszki ma czarno-białą głowę i żółty spód z czarnym paskiem. Chętnie zajmuje budki lęgowe tak jak jej siostra modraszka. Ptaszek ten występuje cały rok w Polsce, jest to gatunek sikorki, który występuje najliczniej w zimie odwiedza  karmniki w naszych ogrodach.

Sikorka Uboga

(Parus palustris) 

Jest wielkości modraszki. Mierzy około 12 cm długości. Sikorka uboga jest szarobrązowa, z czarną czapeczką na głowie, białawym policzkiem i czarnym podbródkiem. Sikorkę ubogą w zimie można spotkać przy karmnikach. Zajmuje równie chętnie naturalne dziuple, jak skrzynki lęgowe.

Występuje w lasach, ogrodach i parkach gdzie jest dostateczna ilość krzewów i drzew. Ciekawostką jest to, że sikorka ta czasem sama drąży sobie własne dziuple. Można ją czasem pomylić z sikorką czarnogłową, często robią zapasy ukrywając je pod korą drzew. Ptaszek ten w zimie często przylatuje do naszych karmników. Bardzo przywiązuje się do swojego terytorium.

---

www.ptaszki-zajac1.blogspot.com

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Klasyfikacja ogrodów

Klasyfikacja ogrodów

Autorem artykułu jest Tomasz Galicki

Według terminologii stosowanej w ogrodnictwie, ogród to przestrzeń przeznaczona pod uprawę różnego rodzaju roślin. W najczęstszym rozumieniu jest to także powierzchnia, której część przeznaczona jest do celów rekreacyjno-wypoczynkowych.

Rodzaje ogrodów sklasyfikowane są ze względu na ich styl, asortyment oraz ogrodnicze budowle.

Motyw przewodni stylu, w projektowaniu ogrodów, przejawia się głównie w ogrodach włoskich, japońskich, zen, chińskich, angielskich, francuskich i holenderskich.

Przykładowo, ogród w stylu angielskim charakteryzuje przede wszystkim nawiązanie do popularnego w osiemnastym wieku parku angielskiego, który był typem ogrodu, który zrywał ze sztywnymi zasadami projektowania ogrodów barokowych. Jego podstawą było odtwarzanie naturalnych krajobrazów. Jego nastrojowy i sentymentalnych charakter potęgować miały sztucznie wprowadzane elementy architektury, mające przenosić w antyczną przeszłość. Mini świątynie, obeliski, czy sztuczne ruiny miały podkreślać ten klimat. Angielski styl ogrodów wyróżnia się także brakiem ogrodzeń czy parkanów. W ich zastępstwie występują żywopłoty, skałki czy strumyki.

Ogród w stylu francuskim, określany również jako ogród w stylu barokowym nawiązuje do ogrodów, które zaczęły się pojawiać we Francji z siedemnastym wieku, a te zaś czerpały z włoskich ogrodów renesansowych.

Współcześnie, jeżeli projektujemy ogród w stylu francuskim najważniejsze jest zachowanie jego regularnej kompozycji. Najczęściej jest to przestrzeń podzielona główną aleją, która przechodząc przez środek obszaru ogrodu, dzieli go na dwie symetryczne części. Drzewa, krzewy i żywopłoty muszą być równo przycięte. Ogrodowe labirynty stworzone z żywopłotów to właśnie cecha ogrodów baroku i rokoka.

W ogrodach barokowych bardzo ważnym elementem było stworzenie gry światło-cieni, którą uzyskiwało się dzięki zróżnicowaniu wysokości terenu, oraz różnobarwnym rodzajom roślin. Wykorzystywanym elementami architektury były rzeźby, fontanny oraz ławki.

Projekty ogrodów w stylu japońskim są obecnie najbardziej popularne i stosowane zarówno w przestrzeniach ogrodów prywatnych, znajdujących się zaraz przy domu, jak i w miejskich parkach. Główną zasadą jest tu umiejętne naśladowanie przyrody. Nawet wszelkie, oczywiście niezbędne zabiegi pielęgnacyjne, należy wykonywać w taki sposób, aby jak najmniej widoczna był ingerencja człowieka. Człowiek najlepiej wypoczywa na łonie dzikiej natury. Takie też wrażenie ma stwarzać ogród japoński. Ucz się od natury, ale jej nie kopiuj – tak brzmi zasada zapisana w jedenastym wieku dotycząca właśnie tworzenia ogrodu japońskiego.

Innymi rodzajami ogrodów, których projekt nie jest zależny ani od konkretnego stylu, ani od asortymentu (ogród różany, oliwny, dendrologiczny, bylinowy, skalny, park, sad, winnica), są ogrody takie jak: botaniczny, działkowy, jordanowski, krajobrazowy, aklimatyzacyjny, tarasowy, zimowy czy zoologiczny.

---

T.G.

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Kalendarz ogrodnika

Kalendarz ogrodnika

Autorem artykułu jest Tomasz Galicki

Rok działkowca i jego poszczególne pory roku i określone miesiące, charakteryzują się konkretnymi pracami, które ten wykonywać musi, aby uprawa roślin i kwiatów zaowocowała jak najpiękniejszymi okazami w czasie kwitnienia czy owocowania.

Wówczas całoroczna praca ogrodnika zostanie wynagrodzona. Kalendarz ogrodniczy pełen jest zadań na każdy miesiąc.

Zadania na styczeń to przede wszystkim bielenie drzew i krzewów owocowych wapnem, zbiór ostatnich, zimowych warzyw, oraz kontrola zebranych jesienią i przechowywanych w odpowiednio chłodnym i wilgotnym miejscu owoców i warzyw.

Luty jest miesiącem całkowicie wolnym od prac ogrodowych, pierwsze czynności przygotowawcze zaczynają się w marcu. W tym miesiącu jest odpowiednia pora na to, aby przekopać ziemię, która przeznaczona będzie pod uprawę, odżywienie gleby kompostem oraz przygotowanie grządek. Wówczas również rozpoczyna się pierwsze sianie i sadzenie. Można już posiać szpinak i posadzić cebulę oraz czosnek. Mimo wszystko należy jeszcze do końca miesiąca przykryć grządki ochronną ściółką, w razie możliwych przymrozków. Marzec to również odpowiedni czas na sadzenie krzewów jeżyn oraz malin.

Kwiecień to czas sadzenia roślin takich jak, sałata, seler, kalarepa, które wcześniej hodowaliśmy w domu czy szklarni. Siejemy marchew, pietruszkę, koper, rzodkiewkę, por, buraki, ogórki, rzepę i inne, które zamierzamy w tym roku uprawiać. Regularnie podlewamy i plewimy zagony, aby chwasty nie przeszkodziły w wzrastaniu słabych jeszcze roślin.

W maju, kiedy ryzyko przymrozków jest już znikome, można posiać również rośliny, które nie są odporne na temperatury poniżej zera. Siejemy groszek, fasole, cukinię, dynie, kabaczek. Sadzimy pierwsze pomidory. Podczas podlewania pamiętając i tym, że należy je podlewać bezpośrednio przy korzeniach.

W czerwcu, kiedy rośliny potrzebują najwięcej pokarmu, dobrze jest dodatkowo nawieźć glebę. Dokonujemy pierwszych zbiorów, które od razu uzupełnić możemy kolejnym siewem. Usuwamy kwiatostany cebuli, szczypiorku i czosnku. W przypadku pomidorów, usuwamy pędy, które rosną poniżej tych kwitnących.

W lipcu, ze względu na pierwsze upały pamiętać musimy o regularnym podlewaniu wszystkich roślin. Poza tym zajmujemy się dalszą pielęgnacją zagonów, odchwaszczaniem, usuwaniem przekwitniętych kwiatostanów i dodatkowym nawożeniem. Zbieramy cebule, marchew, pietruszkę, buraki, groszek, fasole szparagową i koperek. U pomidorów nadal usuwamy boczne pędy i gdy owoce zaczną już owocować można dodatkowo nawozić je mieszanką z azotem, fosforem i potasem.

W sierpniu nawozimy marchew saletrą amonową, zbieramy cebulę (jeżeli szczypior jest już załamany), pamiętamy o podlewaniu kopru włoskiego, zbieramy cukinię, kabaczki i dynię, spulchniamy ziemię na międzyrzędziach i usuwamy chwasty, siejemy cebule na następny rok. Pod koniec sierpnia wykopujemy ziemniaki, buraki oraz marchew.

Wrzesień to już pierwsze prace przygotowujące ogród na nadejście zimy. Jeżeli zrobi się już chłodniej możemy zacząć przekopywanie ziemi, o ile oczywiście mamy puste zagony pozostałe po zbiorach.

W październiku dokonujemy już ostatecznych zbiorów warzyw. Jeżeli pomidory nie są jeszcze dojrzałe i tak należy je zerwać i położyć na parapecie aby dojrzały. Warzywa korzeniowe natomiast mogą pozostać w ziemi, aż do momentu pierwszych przymrozków. Wrzesień i październik jest także czasem zbiorów jabłek i gruszek.

Listopad i grudzień to czas na dokarmianie zwierząt i upewnienia się, czy rośliny zostały dobrze zabezpieczone przed mrozem.

---

T.G.

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Co zrobić z tulipanami po przekwitnięciu ?

Co robić z TULIPANAMI po przekwitnięciu

Autorem artykułu jest Małgorzata Chmielewska-Wójcik

Tulipany wiosną przepięknie kwitną, zdobiąc wiosennie ogród. Wypełniają najróżniejszymi barwami nasze rabaty.
Kwitną, aż w końcu przekwitają i co wtedy?! To bardzo proste :)

Tulipany wiosną przepięknie kwitną, zdobiąc wiosennie ogród. Mnóstwo radości sprawiają nam kwiaty, gdy w koło wiele roślin dopiero zaczyna myśleć o przygotowaniach do kwitnięcia. Wypełniają najróżniejszymi barwami nasze rabaty.
Kwitną, kwitną aż w końcu przekwitają i co wtedy?!

To bardzo proste :)

1. Obrywamy resztę kwiatu z torebką nasienną;

2. Podlewamy tulipany dopóki nie zaczną schnąć liście (jest to istotny proces, ponieważ woda pozwala się zregenerować tulipanowi po kwitnięciu);

3. Gdy liście będą suche, to wykopujemy cebulkę. Ostrożnie trzeba oczyścić cebulkę i zostawić do przeschnięcia przed posadzeniem jej jesienią.

4. Cebulki trzymamy w przewiewnym pomieszczeniu. Wskazane by było poprzekładać cebulki kawałkami gazet (z gazet trzeba zrobić kulki, tzn. pognieść je w taki sposób, aby przyjęły formę kulistą :D) i włożyć do przewiewnego i otwartego pojemnika. Moja znajoma trzyma cebulki w papierowych kopertach po cztery do pięciu sztuk. wkłada koperty do ażurowego kosza.                                                

Wiele osób zostawia cebulki tulipanów w ziemi. No cóż, można tak też robić, jednak wiosną słabiej one nam zakwitną. Nie wspominając o amatorach podjadania cebulek. Jesienią, wykopane wcześniej, tulipany możemy znowu posadzić.                          

Taką małą ciekawostką jest to, że nasiona z przekwitniętych tulipanów, po posadzeniu nie dadzą identycznych kwiatów, jak tulipan "matka".                 

---

Autorem artykułu jest Małgorzata Chmielewska-Wójcik z firmy ACER Ogrody

Zdjęcia tulipanów pochodzą ze strony: © 2008 Copyright www.ecoeurope.eu

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Rodzaje donic

Rodzaje donic

Autorem artykułu jest pacman82

Przydomowe balkony to niezwykłe pole do popisu dla osób z gustem. Warto na takim balkonie zamontować sobie bujną roślinność. Jednakże jak doskonale wiadomo rośliny powinny pasować do donic w których stoją by wszystko mogło się komponować ze smakiem i gustem.

Zanim zatem zaczniemy na naszym balkonie stawiać kwiaty powinniśmy poszukać dla nich odpowiednich donic. Donice w dzisiejszych czasach są najróżniejszych kształtów i robione są one z różnego rodzaju materiałów co automatycznie wpływa na ich cenę.

W chwili obecnej najtańsze i najchętniej kupowane donice to plastikowe. Donice te nie są drogie, jednakże ich jakość pozostawia wiele od życzenia. W takich donicach warto sadzić kwiaty bujne, które przysłonią brzydotę owych donic. Innym typem donic również popularnym są gliniane. Są bardziej estetyczne niż donice plastikowe, jednakże ich przewagą jest fakt iż nie szpecą aż tak widoku ogólnego balkonu jak donice plastikowe.

Innym rodzajem donic są donice ceramiczne. Donice ceramiczne są niezwykle drogie, jednakże ich wygląd jest warty zainwestowania. Tego typu donice niezwykle efektownie prezentować się będą na każdym balkonie.

Ktoś kto może sobie pozwolić sobie na spore inwestycje w element balkonu jakim są donice powinien zainteresować się donicami metalowymi. Plusem tego typu donic jest fakt iż są w różnorakich kształtach. Dodatkowo donice tego typu praktycznie wpasować się mogą w każdy rodzaj balkonu. Dzięki temu możemy w dowolny sposób ustawiać donice na balkonie bez żadnego uszczerbku dla pozostałych elementów wyposażenia tej części naszego domu.

Widzimy zatem iż na rynku istnieje wiele rodzajów donic, dzięki czemu każdy może znaleźć coś dla siebie. Ceny donic zależne są od rodzaju materiału z jakiego zostały wykonane i tak naprawdę w zależności od naszego budżetu będziemy decydować się na zakup tańszych donic plastikowych lub odwrotnie. Kiedy posiadamy większe pieniądze na inwestowanie w wystrój balkonu śmiało możemy zakupić donice metalowe czy ceramiczne które z pewnością dodadzą uroku naszemu małemu ogródkowi.

---

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Krótki kurs rąbania drewna

Krótki kurs rąbania drewna.

Autorem artykułu jest drewnobloger

Rąbanie drewna nie jest wbrew pozorom czynnością ani łatwą ani bezpieczną, dlatego też celem niniejszego artykułu jest podanie kilku praktycznych porad, dzięki którym rąbanie drewna stanie się bardziej efektywne oraz bezpieczne. Sezon grzewczy zbliża się nieuchronnie i z pewnością na niejednym podwórku rąbie się drewno opałowe.

Najważniejsza rzecz, z której należy sobie zdawać sprawę to kwestia bezpieczeństwa. Siekiera jest narzędziem niebezpiecznym i możemy zrobić sobie przy jej użyciu nawet bardzo poważną krzywdę. Ważne jest aby samo narzędzie było sprawne, tzn. naostrzone i prawidłowo osadzone. Częstą przypadłością siekier tradycyjnych jest poluzowanie trzonka, skutkiem czego część metalowa może wylecieć po zamachnięciu. W czasie pracy powinniśmy używać rękawic roboczych i stać w rozkroku, aby zminimalizować ryzyko trafienia w nogę. Absolutnie niedopuszczalna jest praca w obecności drugiej osoby stojącej na wprost od nas, gdyż istnieje ryzyko wyślizgnięcia siekiery.

Drewno kominkowe jak i każde inne opałowe powinno być wyrąbane jak najszybciej, dlatego że drewno świeże o wiele lepiej się rozłupuje. Po zaschnięciu drewno rąbie się o wiele trudniej i trzeba włożyć w pracę dużo więcej energii. Rąbanie powinno odbywać się na specjalnej podkładce z dużego klocka zwanego pieńkiem, najlepszy jest dębowy. Dobrze dopasowana wysokość pieńka będzie dużym udogodnieniem w pracy.

Najlepszym narzędziem do rąbania drewna jest specjalna siekiera do łupania. Różni się od tradycyjnej tym, że ostrze tej siekiery posiada charakterystyczny kształt klina i jest dużo grubsze, siekiera taka jest też sporo cięższa. Dzięki temu klocki bardzo dobrze się rozłupują, praktycznie bez używania dużej siły przy zamachnięciu. Dodatkowo siekiery takie nie zakleszczają się podczas pracy. Na filmie pokazano pracę ze specjalną siekierą do łupania.                                        

 

---

Więcej informacji i ciekawostek:

Drewno kominkowe w teorii i praktyce.

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Aby drewno w ogrodzie było trwałe i zdrowe...

Aby drewno w ogrodzie było trwałe i zdrowe...

Autorem artykułu jest Tomasz Galicki

Meble ogrodowe, altany, pergole i trejaże to elementy małej architektury, które występują właściwie w każdym ogrodzie. W dużej mierze wykonane są one z drewna.

Drewno jest materiałem całkowicie naturalnym i niezwykle estetycznym. Ponadto najlepiej z wszystkich materiałów budowlanych komponuje się z naturalnym krajobrazem. Jest ono także materiałem niezwykle trwałym, oczywiście pod warunkiem, że będziemy wiedzieli w jaki sposób o nie zadbać i w jaki sposób je pielęgnować. By móc długo cieszyć się elementami drewnianymi w ogrodzie warto jest poznać sposoby ich impregnacji.

Jednym z najskuteczniejszych sposobów impregnacji drewna jest impregnacja próżniowo- ciśnieniowa. Jest ona jednak na tyle kłopotliwa, że musimy wykonywać ją w wyspecjalizowanych zakładach. Nie jest możliwe zaimpregnowanie drewna na miejscu w ogrodzie. Jest to proces niezwykle trwały, nie mniej jednak nie należy on do najtańszych i jest skomplikowany.

Na miejscu w ogrodzie możemy zaimpregnować drewna przy użyciu specjalistycznych preparatów i pędzla bądź wałka. Impregnaty do drewna są powszechnie dostępne w większości sklepów z farbami i materiałami budowlanymi. Do najprostszych należą impregnaty barwiące. Są to środki chemiczne zmieszane z pigmentem i stosuje się je w celu zabezpieczenia drewna przed chorobami, owadami, wilgocią i promieniami UV. Są one skuteczne, nie mniej jednak ich działanie jest krótkotrwałe. Jeżeli zdecydujemy się na podstawowy impregnat do drewna musimy liczyć się z faktem, że co rok lub dwa będziemy musieli powtarzać ten proces.

Na dłuższą ochronę będziemy mogli liczyć jeżeli zdecydujemy się na zabezpieczenie drewna przy użyciu lakierobejcy. Jest to środek, którego nazwa wskazuje na to iż jest to połączenie lakieru i bejcy. Lakierobejca trwale impregnuje drewno a na jego powierzchni pozostawia warstwę lakieru, która zwiększa zakres ochrony o drobne uszkodzenia mechaniczne. Jest to jedna z lepszych metod impregnowania drewna, lecz ona również wymaga częstego powtarzania tego zabiegu.

Jeżeli chcemy zabezpieczyć drewno w ogrodzie naprawdę trwale, warto jest zapoznać się z możliwościami jakie daje nam lazura do drewna. Jest to połączenie impregnatu, bejcy i lakieru. Zwykle producenci deklarują okres gwarancji swoich produktów. Standardem dla lazur jest okres trwałości 4 lub 8 lat. Jeżeli zatem chcemy zabezpieczyć drewno i na kilka lat zapomnieć o konieczności powtarzania tej czynności to tylko lazury dają nam taką możliwość.

---

T.G.

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Grillowanie w ogrodzie

Grillowanie w ogrodzie

Autorem artykułu jest Tomasz Galicki

Sezon letni w pełni, a co za tym idzie coraz chętniej spędzamy czas w naszych przydomowych ogrodach. Wielu z nas lubi spożywać posiłki na tarasie czy wydawać przyjęcia dla przyjaciół w ogrodzie.

Podstawą przygotowywania posiłków na świeżym powietrzu są grille ogrodowe. To dzięki nim możemy cieszyć się smakiem i zapachem potraw przygotowywanych pośród zieleni naszych ogrodów. Wybór odpowiedniego grilla zależy od naszych potrzeb, wielkości naszej rodziny oraz osobistych preferencji. Urządzenia te możemy podzielić na kilka kategorii: ze względu na paliwo oraz ze względu na ich mobilność. Grille mogą być opalane węglem drzewnym, gazem lub przy użyciu energii elektrycznej. Możemy także podzielić je na grille mobilne i stałe.

Grille opalane węglem drzewnym są to najpopularniejsze urządzenia tego typu na rynku. Przyrządzane na nich posiłki są smaczne i posiadają niezwykły aromat. Ponadto są niezwykle praktyczne, gdyż worek węgla na grilla jesteśmy w stanie dostać właściwie wszędzie. Mogą one występować zarówno w wersji murowanej jak również mobilnej. Jeżeli zdecydujemy się na budowę kominka ogrodowego to z pewnością będzie on doskonałą ozdobą naszego ogrodu. Przygotowywanie posiłków na takim grillu jest z pewnością dużo przyjemniejsze od grillowania na małym mobilnym urządzeniu. Jeżeli jednak lubimy zabierać rodzinę na weekendowe wypady za miasto to z pewnością przyda nam się taki lekki i niewielki grill.

Ostatnimi czasy bardzo modne stały się grille gazowe. Jest to rozwiązanie, które z roku na rok zdobywa coraz więcej zwolenników. Główną zaletą urządzeń gazowych jest ich łatwość rozpalania. W tej kategorii, można powiedzieć, że grille gazowe nie mają sobie równych. Przy użyciu jednego pokrętła sprawimy, że urządzenie będzie gotowe do nakładania nań mięsa w ciągu kilku minut.

Zwolennicy węgla twierdzą, że potrawy przyrządzane w sposób tradycyjny- czyli przy użyciu węgla drzewnego posiadają aromat i smak, którego brakuje potrawą przygotowywanym na grillu gazowym. Kolejnym atutem grilla gazowego jest z pewnością koszt eksploatacji. Przygotowanie posiłku na takim urządzeniu kosztuje około złotówki. Jeżeli zaś chodzi o grillowanie tradycyjne to za worek węgla będziemy musieli zapłacić około 10 złotych nie mówiąc o podpałce do rozpalenia grilla. Jak więc jest nie trudno policzyć używanie grilla gazowego jest o wiele bardziej ekonomiczne.

Co do kwestii wyboru jest to sprawa osobistych preferencji. Jeżeli więc lubicie Państwo wygodę to z pewnością grill gazowy będzie dobrym rozwiązaniem. Jeżeli zaś nie wyobrażacie sobie grillowania bez charakterystycznego aromatu to z pewnością dobrym wyborem będzie grill opalany węglem drzewnym.

---

T.G.

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Magiczny ogród po zmroku

Magiczny ogród po zmroku

Autorem artykułu jest Tomasz Galicki

Oświetlenie w ogrodzie odgrywa bardzo ważną rolę. Ma ono szczególne znaczenie jeżeli chodzi o bezpieczeństwo podczas poruszania się po ogrodzie po zapadnięciu zmroku. Pełni ono także kluczową rolę dekoracyjną.

Planując oświetlenie przed domem powinniśmy wziąć pod uwagę te dwie funkcję i inwestycję tą zrealizować godząc je ze sobą. Nie jest to zadanie łatwe, lecz przy odrobinie dobrych chęci jesteśmy w stanie wykonać je samodzielnie. Ważne by zapoznać się z kilkoma technikami, które pozwolą nam na praktyczne i zarazem dekoracyjne oświetlenie ogrodu. W tym celu pragnę dzisiaj przedstawić Państwu kilka tricków, które z pewnością pozytywnie wpłyną na wygląd Waszych ogrodów.

Jedną z technik, które mają na celu wyeksponowanie wartych uwagi detali naszego ogrodu jest oświetlenie od dołu. Daje ono dość wyrazisty, teatralny efekt, gdyż jest oświetlenie to jest zupełnie odwrotne od oświetlenia słonecznego. Technika ta często stosowana jest w teatrach, gdyż oświetlenie od doły ukazuje podświetlany obiekt zupełnie inaczej niż normalnie. Jeżeli punkt świetlny ustawimy od dołu i pod kątem, wówczas oświetlimy większa powierzchnię. W tym celu możemy wykorzystać specjalne reflektorki do oświetlania roślin.

Tradycyjnie oświetlamy budynek, kierując strugę światła z góry ku dołowi. Jest to najbardziej praktyczne oświetlenie,gdyż nie zaburza ono widma przedmiotów oraz oświetla dużą powierzchnię. Tego typu oświetlenie można doskonale skontrastować z techniką, którą opisałem powyżej.

Jeżeli mamy w ogrodzie rośliny lub elementy, które zasługują na specjalną uwagę warto je zaakcentować przy użyciu oświetlenia. Możemy to zrobić przy pomocy mocnego światła. Jeżeli strumień światła skierujemy na roślinę, którą chcemy szczególnie zaakcentować, wówczas nasz cel zostanie osiągnięty.

Efektem, zasługującym na szczególną uwagę jest tak zwany efekt księżycowy. Jest to niezwykle dekoracyjna technika polegająca na umiejscowieniu lampy o niewielkiej mocy świetlnej w koronie drzewa. Strugę światła należy skierować ku dołowi. Jeżeli zastosujemy tą technikę wówczas gałęzie i liście będą rzucały na ziemię tajemnicze cienie co nada ogrodowi niesamowitego, wręcz magicznego klimatu.

Inną techniką, którą chciałbym Państwu dzisiaj przedstawić jest metoda wykorzystująca zbiornik wodny znajdujący się w ogrodzie. Jest to technika odbicia lustrzanego i polega ona na oświetleniu obiektu, który znajduje się po drugiej stronie oczka wodnego w taki sposób by z domu widać było jego odbicie w tafli wody.

Myślę, że przy odrobinie chęci i wykorzystaniu przedstawionych powyżej technik, są Państwo w stanie samodzielnie przemienić swój ogród po zmroku.

---

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Woda w ogrodzie

Woda w ogrodzie

Autorem artykułu jest Tomasz Galicki

Woda w ogrodzie jest elementem, który z pewnością posiada ogromne znaczenie. Potrzebują jej rośliny, potrzebują jej ludzie. Bez wody nie istniało by życie.

Nie będziemy dzisiaj jednak skupiać się na znaczeniu wody dla ludzkości lecz zajmiemy się jej znaczeniem w ogrodzie. Szmer wody przynosi ukojenie i wytchnienie po ciężkim dniu pracy. Woda w ogrodzie wprowadza element ruchu, który z pewnością sprawia, że zaczyna on żyć. Piękno przemieszczającego się nieba odbijającego się w nieruchomej tafli stawu czy tryskająca fontanna sprawiają wrażenie jakby czas płynął wolniej a atmosfera tak z pewnością sprzyja relaksacji i odprężeniu. Woda przyciąga nasze spojrzenie znacznie bardziej niż trawa i wpływa kojąco na nasz wzrok. Patrzenie na wodę jest szczególnie wskazane dla tych osób, które pracują przy komputerze. Patrząc w wodę powodujemy, że nasze oczy odpoczywają.

Jednym z powszechnie spotykanych w ogrodzie elementów wodnych jest oczko. Niewielki zbiornik wypełniony wodą. Mogą w niej żyć rośliny oraz organizmy żywe. Planując założenie oczka wodnego warto jest usytuować je w niedalekim sąsiedztwie domu z dala od dużych drzew, które będą zaśmiecać wodę liśćmi i gałęziami. Pamiętajmy, także by oczko nie było usytuowane w miejscu przesadnie nasłonecznione, albowiem w sytuacji kiedy woda się nagrzeje będzie w niej brakowało tlenu co będzie skutkowało szybkim rozwojem glonów.

By nasz zbiornik wyglądał atrakcyjnie również w nocy warto jest pomyśleć o oświetleniu oczka wodnego. W chwili obecnej mamy ogromy wybór asortymentu oświetleniowego, dzięki czemu każdy znajdzie coś dla siebie. Oświetlenie możemy zainstalować pod taflą wody lub na powierzchni. Także wyróżnienie poszczególnych roślin rosnących wokoło zbiornika, może dać ciekawy efekt wizualny. Do podświetlania roślin należy używać specjalnie do tego przeznaczonych halogenków.

Niezwykle dekoracyjnym elementem wodnym w ogrodzie okazać się może kaskada. Jest to imitacja strumienia połączona z wodospadami i uskokami wodnymi. Daje ona nie tylko doskonałe walory wizualne lecz także akustyczne. Ponieważ woda w kaskadzie nieustannie porusza się rozbijając swoje cząsteczki na drobinki, które unoszą się w powietrze w okolicy strumienia powstaje niesamowity mikroklimat. Podobnie zresztą jest w przypadku fontanny i innych elementów wodnych, w których woda jest rozbryzgiwana. Jeżeli szukacie Państwo odpoczynku, lub ukojenia w upalne popołudnie to wymienione przeze mnie elementy wodne z pewnością spełnią Wasze oczekiwania.

---

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Pomagamy pszczołom

Pomagamy pszczołom

Autorem artykułu jest Piotr Budnik

Na całym świecie do wielkiej i bardzo pożytecznej rodziny pszczołowatych należy aż 2000 gatunków owadów. Krewni najlepiej nam znanej pszczoły miodnej żyją w Azji, Ameryce Północnej i Południowej, Afryce Północnej i w Europie.

W Polsce mieszka całkiem pokaźna pszczela rodzina, składająca się aż z 450 gatunków pszczołowatych, które nie wytwarzają miodu. Samych trzmieli mieszka w naszym kraju aż 30 gatunków. Do tego dochodzą takie ciekawe pszczoły jak murarka ogrodowa, która – jak sama nazwa wskazuje – zamurowuje swoje gniazda.

Wśród pszczołowatych są zarówno gatunki żyjące samotnie, jak i społecznie. Gatunki o samotnym trybie życia budują gniazda, w których magazynują pokarm dla larw. Gniazda te lokują w pniach drzew, rozpadlinach w ziemi lub pod kamieniami. Gatunki pszczołowatych prowadzące społeczny tryb życia, budują gniazda o skomplikowanej konstrukcji, umieszczane najczęściej w pniach drzew lub w ziemi.

Wszystkie pszczołowate żywią się nektarem i pyłkiem kwiatowym. Pyłkiem karmią też swoje larwy. Jednocześnie zapylają, czyli przenoszą pyłek i umożliwiają roślinom zapłodnienie, a w rezultacie powstanie owocu. To właśnie pszczołowatym i ich pracy zawdzięczamy produkcję 1/3 żywności. Dzięki temu, że jest ich tak dużo i są tak różnorodne, mogą zapylać całą masę roślin i działać w różnych warunkach.

Wczesną wiosną cała armia pszczół rusza do pracy – zapyla kwitnące drzewa owocowe w sadach, łany rzepaku i większość roślin będących surowcem do produkcji żywności. Według szacunków, w naszej szerokości geograficznej rośliny owadopylne stanowią około 78% gatunków. Bez udziału pszczół wiele gatunków roślin nie mogłoby się rozwijać lub ich uprawy dawałyby niewielkie plony.

Od pewnego czasu obserwuje się wymieranie pszczół. Pierwsze masowe wymieranie  zaobserwowano w Stanach Zjednoczonych w latach 60. ubiegłego wieku.

W latach 2006–2007 w Ameryce Północnej wyginęła jedna trzecia wszystkich pszczół.

W 2008 roku kryzys dotarł do Europy.

W 2010 roku naukowcy brytyjscy obliczyli, że w ulach w ciągu dwóch lat ubyło 15 proc. owadów.

W Polsce w niektórych regionach kraju nie przeżywa zimy 30 proc. rodzin pszczelich.

Dlaczego tak się dzieje? Nikt jak dotąd nie potrafił wskazać dokładnej przyczyny, choć problem wymierających pszczół badają naukowcy z całego świata.

Jest wiele teorii dotyczących powodu wymierania pszczół. Żadna z nich nie została potwierdzona jednoznacznie. Najczęściej wymieniane czynniki wpływające na wymieranie pszczół to: skażenie środowiska prowadzące do obniżenia odporności pszczół, stosowanie chemii w rolnictwie, choroby pszczół – zarówno grzybicze jak i wirusowe, zmiany klimatyczne, transport pszczół na odległość tysięcy kilometrów w celu zapylania, promieniowanie emitowane przez telefonię komórkową, które zakłóca system nawigacyjny pszczół sprawiając, że nie mogą trafić z powrotem do ula.

Jak możemy im pomóc? Dobrym pomysłem będzie stworzenie ogródka przyjaznego pszczołom oraz budowa odpowiednich schronisk dla dzikich pszczół i trzmieli.

Założenie ogródka przyjaznego pszczołom i innym gatunkom pszczołowatych nie jest trudne. Trzeba jednak pamiętać o kilku najważniejszych zasadach:

Jeśli nawozimy ogródek używajmy  naturalnych nawozów np. kompostu.

Nie wypalajmy trawy ani liści, możesz je wykorzystać do kompostu lub jako naturalna ściółkę.

Zadbajmy, aby w ogrodzie istniała tzw. mozaika siedlisk roślinnych – trochę drzew, trochę krzewów, rabaty z kwiatami, ogródek skalny i miejsce podmokłe (np. małe oczko wodne z płaskimi brzegami).

Stwórz w swoim ogrodzie miejsce „dzikie”, gdzie nie będziemy przekopywać ziemi, żeby nie naruszyć norek owadów i gryzoni (trzmiele bardzo chętnie zakładają gniazda w opuszczonych mysich norkach).

Zanim posadzisz coś w swoim ogrodzie sprawdź czy roślina ta nie jest gatunkiem inwazyjnym, który może zaszkodzić przyrodzie .

Pszczoły miodne są gatunkiem ciepłolubnym, przez większą część roku temperatura

w ulu nie spada poniżej 35°C, a tymczasem polskie warunki pogodowe nie zawsze sprzyjają ich pracy. Pszczoły dziko żyjące są doskonale przystosowane do panujących u nas warunków klimatycznych. Na przykład trzmiele mogą pracować nawet przy temperaturze kilku stopni Celsjusza.

Im dłużej w naszym ogrodzie mamy kwitnące rośliny, tym lepiej dla naszych bzykających przyjaciół. Niektóre gatunki pszczół pojawiają się jedynie wiosną, inne latem, a jeszcze inne obecne są przez cały sezon.

Tradycyjne odmiany drzew owocowych, takie jak jabłonie, wiśnie, śliwy, grusze są świetne dla pszczół, ale kwitną obficie raz na dwa lata. Dlatego ważne jest, aby w twoim ogrodzie rosła mieszanka roślin składająca się nie tylko z jabłoni, wiśni, śliw oraz gruszek, ale także krzewów np. śnieguliczki białej, która może kwitnąć długo, bo nawet od czerwca do września i dzikiej róży. Warto też zadbać, aby w naszym ogródku były takie krzewy jak czeremcha zwyczajna, głóg, trzmielina i kalina.

Inne rośliny, które upiększą nasz ogród przyjazny pszczołom, to malwy, wrzosy, łubiny, nasturcje, nagietki, dalie. Szczególnie cenne są także zioła, takie jak cząber

i szałwia. Mało kto wie, że kwiaty marchwi są miododajne (podobnie jak inne „baldachy” – np. koper, pietruszka, lubczyk, czy kminek), dlatego dajmy zakwitnąć kilku krzakom marchwi lub kopru.

Dobrym sposobem na zachęcenie dzikich pszczół do zamieszkania w naszym ogrodzie są wszelkiego rodzaju wiązki słomy, trzciny lub bambusa, mające kilka do kilkunastu milimetrów średnicy, związane w pęczki i rozwieszone w różnych miejscach, np. na drzewach, budynkach czy innych konstrukcjach. W takie przecięte łodygi wchodzą

i budują w nich gniazda np. murarki - dzikie pszczoły, które znakomicie zapylają wiele uprawianych przez nas roślin. Nazwa murarek bierze się od tego, że po zniesieniu pyłku i złożeniu jaj samice zamurowują otwór w łodydze. W ten sposób chronią swoje potomstwo. Takie pęczki z trzciny lub słomy to nic innego jak imitacja strzech, w których w dawnych czasach mieszkały murarki. W naturalnym środowisku owady te zasiedlają puste łodygi zeszłorocznych roślin, o które w uprawianym schludnie ogrodzie raczej trudno.

Najbardziej znanym schronieniem dla pszczołowatych, który możemy sami wykonać, jest domek dla trzmiela.  To sześcian o bokach mierzących 13 cm. Powinien być zrobiony z nieheblowanych i nieimpregnowanych desek. Szczelny i nieprzeciekający, wypełniony mchem lub suchymi liśćmi z otworkiem o średnicy około 20 mm w środku przedniej ścianki. Taki domek można po prostu postawić na ziemi w "rezerwatowej" części naszego ogrodu, ewentualnie lekko wkopać w ziemię, aby tylko jego część (z otworkiem wejściowym) wystawała na powierzchnię.

Pszczoły, poza nektarem z kwiatów, potrzebują do życia również wody. Doskonale będzie, jeśli w Twoim ogrodzie nie zabraknie na przykład wilgotnego mchu lub otoczonego roślinami oczka wodnego, z którego pszczoły mogą pić wodę. Ważne jest, abyś nie instalował w ogródku talerzyków i miseczek, pszczoły mogą się w nich utopić.

Źródło: Pomagamy pszczołom

 

 

---

Dom z gliny

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl